English Abstract This report is the background document for the
transport sector in the third National Environmental Balance (MB97). In the
period 1986-1996 the increase in car use was 124 (index 1986=100). The aim
of Dutch policy is a maximum growth of 135 index points for the period
1986-2010. It is concluded that in the first ten years of the period
1986-2010 about 70% of the permitted growth was realised. The use of
lorries grew by 36% in the period 1986-1996. The aim of Dutch policy is a
maximum growth of 40% for the period 1986-2010. Dutch environmental policy
did not result in a decrease or stabilisation of CO2-emissions of road
transport in 1996. Price policy has had some effect: if in the period
1990-1996 fuel taxes would not have been increased, the CO2-emissions of
cars would have been approximately 7% higher. Dutch environmental policy
has resulted in lower emissions of NOx, SO2, HC, benzene, CO, lead and PM10
of road transport in 1996 compared to the levels in 1986. The effect of the
environmental policy of Dutch provinces in the period 1986-1996 was
relatively modest for the sector traffic and transport. The policy resulted
in maximum 1% less growth of car traffic in this period and a few percents
less noise hindered areas (in square kilometres). In the Netherlands two
methods are used to calculate CO2-emissions for the sector traffic and
transport. One is based on energy-use on Dutch territory, the other is
based on fuel sales for inland use (the 'IPCC' method). It is concluded
that the IPCC method is not suitable for evaluation of Dutch environmental
policy aimed at decreasing CO2-emissions, because there is no direct link
between the development of the CO2-emissions and the development of fuel
sales for inland use.
Rapport in het kort
In dit document wordt de in de Milieubalans 1997 en in
de 'Achtergronden' gepresenteerde informatie over de doelgroep verkeer en
vervoer verantwoord. De beleidsdoelstellingen voor het maximum
personenautogebruik op Nederlands grondgebied zijn uitgedrukt als indexen
(1986=100). Voor 2000 en 2010 zijn deze indexen respectievelijk 130 en 135.
De groei in de periode 1986-1996 is 124 indexpunten. Hiermee is in de
eerste 10 jaar van de periode 1986-2010 (=24 jaar) circa 70% van de
toegestane groei van de periode 1986-2010 gerealiseerd. Voor het
vrachtwagengebruik op Nederlands grondgebied geldt dat de regering de groei
in de periode 1986-2010 wil beperken tot maximaal 40%. Wanneer alleen
vrachtwagens en trekkers (op basis van definitieve volume-cijfers voor 1996)
worden meegenomen is de groei in de periode 1986-1996 circa 36%, wanneer ook
de bestelwagens worden meegenomen is deze groei circa 80%. Beleid heeft
niet geresulteerd in daling dan wel stabilisatie van de CO2-emissies door
wegverkeer in het jaar 1996. Prijsbeleid heeft wel effect gehad: zouden de
accijnzen sinds 1990 reeel constant zijn gebleven, dan was de CO2-emissie
van personenauto's in 1996 bij benadering 7% hoger geweest. Het
milieubeleid heeft geresulteerd in een absolute daling van de emissies van
NOx, SO2, VOS, benzeen, CO, lood en fijn stof door wegverkeer in 1996. Het
effect van het provinciale milieubeleid gericht op verkeer en vervoer is tot
nu toe beperkt gebleven tot maximaal 1% minder groei van het
personenautogebruik en enkele procenten minder groei van het geluidsbelaste
oppervlakte. Voor de berekening van de CO2-emissies van verkeer en vervoer
in Nederland zijn twee methodieken in omloop: een gebaseerd op het
energiegebruik op Nederlands grondgebied en een gebaseerd op de
energie-afzet voor binnenlands gebruik (de 'IPCC'-methode). De IPCC-methode
is niet geschikt voor beleidsevaluatie, omdat er in deze methode geen
een-op-een relatie te leggen is tussen de verkeersprestatie op Nederlands
grondgebied en de daarmee gepaard gaande CO2-emissie.
