De film ‘The Martian’
Door Wieger Wamelink
Afgelopen dinsdag ben ik voor het eerst sinds lange tijd weer eens naar de bioscoop geweest om de film The Martian te zien. Een ‘must see’ film voor alle sf-liefhebbers en natuurlijk voor alle potentiele Marsgangers. Deze blog gaat over de film, dus let op: Spoiler alert!
Links het eerste experiment door mij geinspecteerd, rechts Matt Damon als Mark Watney (Courtesy of 20th Century Fox).
Mark Watney
Ik ging naar de zeven uur voorstelling, samen met een journalist om later mijn reactie op de film te geven. Ik ging op mijn paasbest, inclusief een jasje (jawel). Niet zozeer voor de film, alswel omdat ik de eer had een korte inleiding voor de film te mogen geven. Gelukkig had ik het boek al wel voor een groot deel gelezen. De zeven uur voorstelling is de eerste van de dag en dan is het vaak nog heel rustig. Ik ben wel eens met een vriend naar een Star Trek film geweest op dinsdag en toen was er nog een andere bezoeker. De bedoeling was dat ik een inleiding van vijf minuten zou geven en dan nog vijf minuten vragen. Ik werd door een medewerker geïntroduceerd met de mededeling dat er twee overeenkomsten waren tussen mij en Matt Damon (de hoofdrolspeler als Mark Watney); ten eerste dat we beide botanist zijn en ten tweede, dat laat ik maar, maar dat ik op hem lijk. Maar ik dacht altijd dat mijn broertje de look-a-like was. Ik lijk wel op mijn broertje…
Lucht
Er waren ongeveer zestig mensen, met meer dan genoeg vragen om de vijf minuten vol te maken (gelukkig). Een groot verschil met de film, want die begint niet best, althans voor hoofdpersoon Mark Watney. Een Marsstorm dreigt hun ruimtevaartuig omver te blazen, de rest van de crew vertrekt van Mars, maar Mark blijft gewond en voor dood achter. Zowaar, geen best begin want de lucht op Mars is zo ijl (0,6% van de aardse) dat geen enkele storm zo sterk is dat hij ook maar een deuk in een pakje boter kan waaien, laats staan een ruimtevaartuig. Ook erg grappig is om te zien hoe ze daar rondlopen, alsof ze in de Kalverstraat zijn, terwijl de zwaartekracht maar een derde is van die op de aarde en ze dus meer zouden moeten rondspringen zoals Neil Armstrong op de maan.
Aardappels
Als experimenteel botanist vond ik de kiemplant van de aardappel prachtig, die zag er heel overtuigend uit. Mark Watney kweekt die binnen in een geïmproviseerde tent nadat hij op een heel ingewikkelde en zeer gevaarlijke manier water heeft gemaakt, terwijl het waterijs buiten in de grond die hij wel gebruikt volop aanwezig is. De volwassen planten zagen er wel wat vreemd uit met heel kleine bladeren. Met zo weinig licht had ik wat grotere bladeren verwacht, want dan vang je meer licht. Ze zagen er ook nogal plastic-achtig uit, maar ik begreep dat ze wel een echt aardappelveldje hadden gebruikt voor de film. Watney kweekte de aardappels in een soort tent. Hoe die heel blijft bij een overdruk van bijna een atmosfeer. En als het dan toch fout gaat wordt dat gerepareerd met Duct tape, iets wat nooit mag ontbreken in enig huishouden, zelfs op Mars.
Aardappelen op ‘echte’ Marsgrond geteeld door botanist Mark Watney in een plastic tent (Courtesy of 20th Century Fox).
Straling
De tent in The Martian heeft waarschijnlijk ook magische eigenschappen, want de straling op Mars is hoog en dodelijk voor mensen en planten. Mars heeft geen elektromagnetische veld, zoals de Aarde en bijvoorbeeld Venus die schadelijke kosmische en zonnestraling tegenhoudt. Mark en de aardappelen lijken echter nergens last van te hebben, althans niet van straling. Om veilig te zijn zul je op Mars ondergronds moeten gaan en heb je minstens 1,5 m grond nodig om je te beschermen. Of je hakt holen uit zoals in de film Total Recall.
Groenten
Wat prachtig was in de film, behalve het hergebruik van poep en urine voor de teelt van aardappels, zijn de beelden en landschappen die Mars moeten voorstellen. De verlatenheid, de kleur en het zand zijn adembenemend mooi. En Mark Watney die alle problemen stap voor stap te lijf gaat als een echte wetenschapper zoals wij ook proberen om stapje voor stapje tot een volledig uitgewerkt protocol te komen voor de teelt van groenten op Mars.
Deze blog is eerder verschenen op Mars-one.com
Blijf op de hoogte via:
de Crowdfundingpagina
Meer foto’s van het experiment op Facebook
Filmpjes van de experimenten.
Twitter: @Wamelink_wieger
[…] Het tweede experiment is een veel groter experiment en gaat tot aan het eind van de zomer duren. Het kweken van tien soorten groente om te onderzoeken of het veilig is om ze te eten. Zitten er geen zware metalen in de oogst zoals lood, zink, kwik of teveel ijzer, waarvan we weten dat ze in de bodem zitten? We hebben er immers niets aan als we groenten kunnen telen als die niet eetbaar zijn voor de menselijke Marsianen. We hebben dit jaar deels dezelfde soorten gekozen als vorig jaar, maar deels ook nieuwe. Radijs, erwt, rucola, tuinkers spinazie, rogge en uiteraard tomaat keren terug. Nieuw zijn dit jaar de sperzieboon, wortel en de aardappel. Met die laatste gaat NASA ook aan de slag (in Peru), en ja, natuurlijk sluiten ook wij graag aan bij de film The Martian. […]
The abtiily to think like that is always a joy to behold
[…] is dit over een paar weken verdwenen? Als je de eerste scheuten vergelijkt met de aardappels uit de film de Martian, dan zien ze er vergelijkbaar uit. Nu ze verder doorgegroeid zijn zien ze er voller uit dan in de […]