Plan van aanpak op hoofdlijnen : effecten van suppleren op het kustduingebied onder EGSII

Ecologisch Gericht Suppleren (EGS) II (2016-2021) is een vervolg op EGS I (2009-2015). Centraal in dit onderdeel van EGS II staat of en hoe het mogelijk is om door middel van variatie in de uitvoering van strandsuppleties en van zeereepbeheer de diversiteit van kustduinlandschappen te vergroten. De aanname daarbij is dat een divers landschap op termijn zal leiden tot een optimale biodiversiteit op nationale schaal. Voortbouwend op de kennis van EGS I, verder wetenschappelijk onderzoek in combinatie met 'expert judgement' is gebleken dat vooral strandsuppleties maar meer nog zeereepbeheer de meeste potentie hebben. In dit rapport, tevens Plan van Aanpak, is weergegeven hoe te komen tot mogelijke uitvoering van bovengenoemde aanpassing van het kustlijnbeheer en zeereepbeheer. Er worden onder EGS II vier stappen voorzien: 1. Analyse en evaluatie van het uitgevoerde zeereepbeheer; 2. Achterhalen correlatie tussen zeereep dynamiek en diversiteit van het kustduinlandschap; 3. Bepalen sturende parameters in de processen op het strand, in de zeereep en de zone er onmiddellijk achter en het causale verband tussen oorzaak (suppleren) en gevolg (landschappelijke respons) en 4: Welke stuurknoppen kan men aanwenden die landschappelijke respons de richting op te krijgen van grotere diversiteit? In de toekomst (niet binnen de context van EGS II) kan een uitgebreid onderzoek ten aanzien van strandsuppleties uitgevoerd worden naar de relatie tussen stranddimensies en het te verwachten responstype van de zeereep. Een onderzoek naar standplaatsfactoren van plantensoorten door middel van een inventarisatie van pq's en de beoordeling van geschiktheid ervan voor de bepaling van de oorzaak van vegetatieveranderingen is nodig op langere termijn.