Afbeelding
Foto: WUR

Laten we eerst het vuurwerkverbruik maar verbieden

Algemeen Column

Ik lees een artikel van Fred Meijer in een Nefytobulletin en denk hierover na.

Is het niet zo dat het telen van bloemen, planten, bladgewassen of vruchtgroenten om een compleet pakket aan maatregelen vraagt? Het gaat dan niet alleen om ervoor te zorgen dat de bodem of substraat dat we gebruiken in goede conditie is, dat we over de juiste meststoffen beschikken en op tijd water geven en dat we kiezen voor het juiste plantmateriaal. Het gaat om veel meer.
Het gaat om goed vakmanschap waarbij een teler gebruik maakt van een combinatie van teeltmaatregelen, biologische en chemische gewasbescherming om de gewassen zo veel mogelijk vrij te houden van ziekten, plagen en onkruiden.

Chemie
Wij noemen dat geïntegreerde gewasbescherming, iets dat we al vele jaren toepassen. Het kan voorkomen dat de biologie een plaag niet kan bijhouden dan moeten we gebruik maken van een handrem. Tuinders hebben het dan over chemisch ingrijpen.
Het is juist dat dat laatste wat breed uitgemeten wordt door allerlei instanties. Ik denk er weleens over na en vraag mij af of wij als glastuinbouw helemaal los kunnen komen van chemie. Ik dagdroom over de vraag: zijn gewasbeschermingsmiddelen nu echt nodig voor de productie van onze gewassen? Wat zou er nu gebeuren als we helemaal zouden stoppen met het gebruik van chemische gewasbescherming. We worden gedwongen te zoeken naar alternatieve methoden om onze gewassen te beschermen...

Chemie-loos
Ik schrik wakker bij het besef waar deze vraag nu vandaan komt? In mijn wereld worden gewasbeschermingsmiddelen pas gebruikt als alle andere maatregelen hebben gefaald en andere methoden niet of onvoldoende helpen. In de periode 1845-1850 stierven een miljoen Ieren als gevolg van mislukte aardappeloogsten door de ziekte Phytophthora infestans. Nog steeds moeten aardappeltelers deze ziekte bestrijden omdat er geen 100% afdoende maatregel ter beschikking is.
Op dit moment telt de wereld 7 miljard mensen, van wie ruim 800 miljoen mensen hongerlijden. Als we naar de nabije toekomst kijken telt de wereld in 2050 9 miljard mensen. De FAO heeft berekend dat de opbrengsten van maïs, rijst, tarwe en soja gemiddeld met 60 procent moeten toenemen om in 2050 de wereldbevolking van voldoende voedsel te voorzien. 
Ik wil het gebruik van chemische middelen niet verdedigen, maar we moeten de sector wel de tijd gunnen om zich te ontwikkelen naar situatie waar vrijwel geen chemie nodig is.  

Nuttig
Los hiervan; is het niet zo dat in onze huidige maatschappij heel veel producten worden gebruikt die misschien wel veel milieubelastender zijn?
Een aantal daarvan is nuttig, denk alleen maar aan geneesmiddelen, röntgenstraling voor medisch onderzoek en auto's. Van een aantal andere producten is het nut te betwijfelen, zoals alcohol, tabak en vuurwerk. Van al deze producten behoren chemische gewasbeschermingsmiddelen tot de groep producten die maatschappelijk en politiek het meest onder vuur liggen. De inherente risico's van ieder product worden aanvaardbaar gemaakt door juist en verantwoord gebruik.
Wat betreft chemische gewasbeschermingsmiddelen wordt in de toelatingsprocedure iedere werkzame stof en de toepassing ervan uitputtend onderzocht. Chemische gewasbeschermingsmiddelen behoren tot de best onderzochte stoffen die op de markt worden gebracht. In politieke en maatschappelijke discussies raakt de wetenschap op de achtergrond en lijken risico's nauwelijks meer acceptabel. Dat bijen doodgaan van een virus die een parasiet bij zich heeft, wordt niet meer geloofd.

Objectief
Hier zal de sector mee moeten dealen. Ik raak er steeds meer van overtuigd dat we als sector behoefte hebben aan een objectief, transparant, onafhankelijk systeem om de integrale duurzaamheid van de hele keten zichtbaar te maken voor hun directe omgeving en de consument in het algemeen. Voor energie, arbeid en water en nutriënten worden systemen ontwikkeld, maar op gebied van gewasbescherming bestaan alleen verouderde systemen die gebaseerd zijn op een mix van wetenschap, persoonlijke informatie en publieke opinie.
Door alle emoties die leven rond het gebruik van gewasbescherming is het van groot belang dat de sector een objectieve tool krijgt om de impact op duurzaamheid in een groter verband te kunnen tonen. Ik durf te stellen dat een 100 procent biologische land- en tuinbouw bij onveranderde consumptie onmogelijk is. 

Jan Willem de Vries
Teamleider Facilitair Bedrijf
(Wageningen UR Glastuinbouw)
 


 

Uit de krant

Meest gelezen

Uit de krant